Ινδία, ας μιλήσουμε με δεδομένα

Πιθανώς το παρακάτω post να μην είναι ένα από τα συνηθισμένα που θα βρεις online για την Ινδία, αλλά μπορώ να σας πω ότι είναι ένα από τα πιο χρήσιμα προτού αποφασίσετε τελικά να κλείσετε το εισιτήριό σας για την Ινδία.

Ταξίδεψα στην Ινδία τον Μάιο, ενώ στην Μυανμάρ ήταν δεκαήμερη αργία. Είχα κανονίσει τη διαμονή μου για την πρώτη νύχτα και στη συνέχεια θα έφευγα προς το ανατολικό τμήμα της χώρας. Έφτασα τα μεσάνυχτα στην Καλκούτα, έμεινα δύο μέρες και μετά πήγα στο Βαρανάσι με τρένο για τρεις ημέρες.

Το Βαρανάσι είναι η ιερή πόλη του Ινδουισμού. Δεκάδες ναοί είναι χτισμένοι δίπλα στον ποταμό Γάγγη, όπου οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το νερό του για πλύσιμο, για ντους, κολυμπάνε και καίνε ή ρίχνουν τους νεκρούς μέσα στο ποτάμι.

Αργότερα έφτασα στο Rishikesh με ταξί. Η οδήγηση στην Ινδία δεν είναι η ασφαλέστερη επιλογή και πραγματικά νιώθω τυχερή που δεν έγινε τίποτα. Ο πράκτορας που κανόνισε την μετακίνηση μου μου είπε ότι το ταξίδι θα ήταν το πολύ 5 ώρες. ΟΚεεει ... μετά από 9 ώρες φτάσαμε τελικά στο Rishikesh, ένα ωραίο τουριστικό μέρος δημοφιλής προορισμός για τις σχολές yoga, χτισμένο στους πρόποδες των Ιμαλαΐων και δίπλα στον ποταμό Γάγγη.

Εντάξει ... Η Ινδία είναι τεράστια και κάθε μέρος της είναι διαφορετικό. Όχι μόνο όσον αφορά τον πολιτισμό, το φαγητό και τον λαό, αλλά και τη φτώχεια και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Αλλά μεταξύ όλων, ένα πράγμα είναι αρκετά κοινό. τα πρότυπα υγιεινής!

Και τώρα φτάνουμε στο σημείο που σας έλεγα. Η υγιεινή στην Ινδία είναι στην καλύτερη περίπτωση πενιχρή και αυτό είναι ένα γεγονός!

Οι Ινδοί πιστεύουν ότι είναι ακατάλληλο να χρησιμοποιείς το χαρτί για να σκουπιστείς όταν πας τουαλέτα και για αυτό χρησιμοποιούν το αριστερό χέρι τους με νερό για να καθαριστούν. Υπάρχει ένα μικρό δοχείο που μπορείς να χρησιμοποιείς για το νερό και θα είσαι τυχερός αν βρεις σαπούνι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει ένας σωλήνας νερού. Για αυτό χρησιμοποιούν το δεξί χέρι για να τρώνε, να πάρουν τα φρούτα και τα λαχανικά ή να χαιρετίσουν κάποιον  με χειραψία.

Σύμφωνα με την τις επίσημες αρχές, η Καλκούτα έχει σχεδόν μία δημόσια τουαλέτα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η έλλειψη επαρκούς αριθμού δημόσιων τουαλετών την βάζει στην υψηλότερη θέση στην λίστα με τις πιο βρόμικες δημόσιες τουαλέτες και το Δελχί ακολουθεί. Για τις γυναίκες, η πρόσβαση σε τουαλέτα είναι ακόμη χαμηλότερη.

Στο Βαρανάσι η μυρωδιά είναι παντού και αυτό προέρχεται όχι μόνο από τους ανθρώπους αλλά και από τις αγελάδες που ζουν στα σπίτια ή έξω στους δρόμους. Κυριολεκτικά! Όταν έφτασα στο Rishikesh υποτίθεται ότι η κατάσταση θα ήταν καλύτερη. Προφανώς δεν ήταν. Οι Ινδουιστές τιμούν και λατρεύουν τις αγελάδες οι οποίες θεωρούνται ιερό ζώο, καθώς παρέχουν γάλα. Στα στενά σοκάκια του Rishikesh οι αγελάδες ήταν γύρω, τα περιττώματα τους παντού και εκατομμύρια μύγες τριγύρω.

Έπαθα την χειρότερη τροφική δηλητηρίαση που κράτησε για σχεδόν 8 ημέρες. Το πρώτο πράγμα που με ρώτησε ο γιατρός ήταν εάν είχα φάει καρπούζι. "Θα πρέπει να αποφύγετε να τρώτε κομμένα φρούτα."

Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι πριν πάω στην τουαλέτα για πολλοστή φορά.

Σέβομαι απόλυτα τις πολιτισμικές διαφορές στις χώρες που επισκέπτομαι. Επιπλέον, καταλαβαίνω ότι η Ινδία είναι τεράστια και ότι λόγω της ασθένειας μου δεν μπορούσα να δω τις ομορφιές αυτής της χώρας ...

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι τα πρότυπα υγιεινής στην Ινδία είναι πραγματικά χαμηλά και πρέπει να το λάβεις υπόψη σου όταν αποφασίσεις να ταξιδέψεις στην Ινδία.

Όσο για μένα, αυτό το ταξίδι ήταν ένα από τα πιο δύσκολα που είχα ποτέ και ειλικρινά μου πήρε μήνες για να μπορώ να γράψω αυτό το post.

Παρόλα αυτά, καλά να περάσετε στην Ινδία!

Follow me to the next country…  Cologne, Germany