Ανάπτυξη από manikos

Σινεμά και ανθρώπινα Δικαιώματα, Πανεπιστήμιο Ιρλανδίας

Δημοσίευση Ιούν 28, 2016

Υποτροφία στο πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας. Ανθρώπινα δικαιώματα και Cinema.

Χρειάστηκαν 38 ώρες περίπου για να φύγω από την Myanmar, να πάω Ταϊλάνδη, να συνεχίσω για Abu Dhabi, να φθάσω Λονδίνο και να προσγειωθώ Δουβλίνο. Και από εκεί με λεωφορείο να φτάσω Galway.

ΚΑΙ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ άξιζε τον κόπο.

Υποτροφία για το πρόγραμμα Film Documentary και Ανθρώπινα δικαιώματα, από το Human Rights Center σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Galway της Ιρλανδίας. «Έχετε γίνει δεκτή», αυτό έλεγε το email.

ΚΑΙ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ τα όνειρα πρέπει να τα κυνηγάς.

20 περίπου άνθρωποι από διαφορετικές ειδικότητες και χώρες ήμασταν κάθε μέρα μαζί για να μάθουμε αλλά και να μοιραστούμε.

Ο γλυκός μου Παριζιάνος που γελούσε με το γέλιο μου, η φιλόξενη Roshan που μου πρόσφερε τον καναπέ της, το ψηλό Ισμήνη που με ένα τσιγάρο στην άκρη της λίμνης νιώθει τον θυμό μου, η Ζωή που είναι γεμάτο Ζωή για όλους γύρω της, ο Tommy που μοιράζεται την όρεξη του και την εμπειρία του για να κάνω το project μου καλύτερο, ο Mohamed που έλαβε το email για την νέα του δουλειά στην Λέσβο εκείνο το βράδυ παίζοντας Frisbee,  ο μικρός μου από την Κορέα που εκείνο το βράδυ που πίναμε μπύρες με έκανε να δακρύσω όταν μου είπε πως στους γονείς του θα πει πως είναι gay όταν έχει λεφτά, γιατί πιθανόν είναι να τον διώξουν από το σπίτι, στον Nick που εμπνέει, πιστεύει και ενθαρρύνει, στην πανέμορφη μαμά Claudia που μοιράστηκε μαζί μου εκείνη την στιγμή που οι αλλαγές φοβίζουν και το αβέβαιο τρομάζει αλλά με βοήθησε να πιστέψω πως στο τέλος έρχονται τα καλύτερα…

Και μέσα από πολύ πείσμα, με περισσότερες γνώσεις και καινούριες εναλλακτικές δεν μπορεί παρά μόνο τα καλύτερα να είναι η μόνη εναλλακτική.

Γιατί τα όνειρα πρέπει να τα κυνηγάς. Αλλιώς δεν είναι όνειρα.

This trip would not be the same without

Roshan’s hospitality

Margaux’s special ruler gift

Ismini and our moment back in lake

Mohamed’s good news for a new job

Makiz’s passion to help people back in home, in Afghanistan

Theodora’s passion to believe

Erin’s interest to explore the world

Tomas’s helpful questions,

Christine’s faith to find a job somewhere in Europe

Anagha’s spontaneity

Ondrej’s birthday... and cake!

Dowha’s fresh ideas and perspective for LGBT communities

Julia’s and Ana’s adorable Spanish attitude

Romain’s smiling and warm personality

Stephen’s help and kind heart.

Pritha’s passion to speak about Women’s rights in India.

Katie’s dreams for her new career path.

Zoi’s, Claudia’s and Nick’s passion to share their experience and knowledge with young people and to inspire them.

That’s why that trip was unique, because of the people I met. Thank you, awesome people!

Follow me to the next country…  India

Maro Verli letters